Is dat niet voor u?

Inwoners van een gemeente hebben vaak hoge verwachtingen van hun lokale overheid omdat ze hopen dat de gemeente voorziet in essentiële diensten en problemen oplost die invloed hebben op hun dagelijks leven. Ik wil alvast luisteren naar de behoeften en zorgen van inwoners, maar niet elk probleem kan worden opgelost door de gemeente alleen.

Vroeger was het gebruikelijk dat mensen regelmatig hun stoepen en de gebieden voor hun huizen schoonmaakten. Dit werd gedaan als onderdeel van een algemene gemeenschapszin en verantwoordelijkheid om de buurt netjes en goed onderhouden te houden. Mijn ouder en grootouders hebben mij ook zo opgevoed.

In de straten waar ik opgroeide gingen mensen hun stoepen vegen, onkruid wiedden en ervoor zorgden dat de tuin en straatkant voor hun huizen schoon en opgeruimd waren. Dit droeg bij aan een gevoel van trots en gemeenschapszin.

Tegenwoordig kan het niveau van schoonmaak en onderhoud van stoepen variëren afhankelijk van de cultuur, locatie en individuele neigingen van mensen. En dat is er in Dilbeek ook aan te zien. Het zijn zeker niet enkel andere culturen die niet voor hun deur vegen. Ook de autochtone bevolking heeft vandaag lak een meter meer gras af te doen of met de hogedrukreiniger een stap verder te zetten dan hun oprit. In de plaats daarvan neemt men de smartphone om berichten posten op sociale media en zijn beklag te doen dat de gemeente zijn taken niet uit voert.

Door toenemende onverschilligheid hebben mensen het gevoel dat het niet hun verantwoordelijkheid is om voor publieke infrastructuur te zorgen of dat anderen het wel zullen doen.

Ik wil hierbij het belang van publieke infrastructuur benadrukken en de gemeenschap te betrekken bij het behoud en onderhoud ervan om ervoor te zorgen dat deze voorzieningen beschikbaar blijven en goed functioneren.

Er is dus niets mis met af en toe vegen voor eigen deur…